Yorulma Direnci Testi Sonrasında Farklı Abutmentlerın Vida Gevşemesi

https://doi.org/10.1016/j.identj.2024.07.1136

AMAÇ

Bu çalışmanın amacı, monolitik zirkonyum konsol köprüleri destekleyen üç farklı abutment tipinde yorulma direnci testi sonrasında vida gevşemesini değerlendirmektir.

MATERYAL VE METOD

Eksik üst santral ve lateral dişler, lateral kesici diş bölgesinde bir konsol ile birinci kesici diş bölgesinde tek bir implant kullanılarak restore edildi. Abutment tipleri arasında ti-base (T), stok abutment (S) ve premill (P) yer aldı. Dental implantlar (DXL MEDICAL GmbH IMPLANTS, Almanya) epoksi içine gömüldü ve abutmentler 35 N/cm torkla sıkıldı. Her abutment için protezler GC Initial Zirconia Disk (GC, Tokyo, Japonya) (N=60) kullanılarak üretildi ve (GCEM-ONE, GC, Japonya) simante edildi. Modifikasyonlardan sonra ISO 14801 testi yapıldı ve numuneler 1,2x106 döngülük bir sapma değerine kadar 0,1'lik bir gerilim oranı ve 4 Hz'lik bir frekansla döngüsel olarak yüklendi. Tüm numuneler için sökme torku bir tork ölçer (BTGE-G, Tohnichi MFG, Tokyo, Japonya) kullanılarak ölçüldü. Veriler Kruskal-Wallis testi ile analiz edildi.

SONUÇLAR

Tüm gruplarda vida gevşemesi meydana geldi ve istatistiksel olarak anlamlı bir fark vardı (p = 0,020). Sökme torku, başlangıçtaki 35 N/cm sıkma torkundan T, S ve P grupları için sırasıyla 24,9, 22,2 ve 19 N/cm'ye düştü. İkili karşılaştırmalar, Ti-baz ve ön freze grupları arasında anlamlı bir fark olduğunu ortaya koydu.

TARTIŞMA

Tüm gruplarda vida gevşemesi belirgindi ve bu restorasyon tasarımına yatkınlık olduğunu gösteriyordu. Oklüzal yükleme konumunu ve abutment tipini optimize ederek vida gevşemesini azaltmak için dikkatli bir değerlendirme gereklidir.